18 oktober 2015 . Voor het eerst in vijf maanden kon ik weer hardlopen. Aangezien het zo'n beetje de enige sport was die ik op dat moment uit kon voeren, liep ik veel. Het ging makkelijk. Waar ik in oktober mensen die een halve marathon liepen voor gek verklaarde, schreef ik me eind april in voor precies dat. Ik werd overgehaald door een vriendin die ook ging, de tijd die ik nog had om me voor te bereiden en de finish in het Olympisch stadion. Ik liep met gemak 10 mijl binnen anderhalf uur en met nog een half jaar te gaan had ik tijd zat om ziek te worden, of een blessure te krijgen, of... In de praktijk werd ik ziek én kreeg ik een blessure, én een tweede, én kwam er nog het een en ander tussendoor. De laatste twee maanden liep ik bijna niet. Ik stelde mijn doel voor de halve marathon bij van 1:55 tot 'binnen 2 uur'.

16 oktober 2016 . Mijn hartslag is voor de start al 140. Ik weet nog niet zo goed of ik dit wel kan en dat zorgt voor spanning. Ik baal dat ik geen plastic flesje heb zodat ik tot het laatste moment wat kan drinken. De eerste meters voel ik alle blessures van de afgelopen maanden. Na drie kilometer snak ik naar water. Dat krijg ik twee kilometer verder en vanaf dat moment gaat het prima. Tot de 16 kilometer. Onder een weg door en meteen een brug over, dat hakt er flink in. De laatste kilometers zijn zwaar. Alleen nog even het Vondelpark door en dan ben ik er bijna. Meer en meer mensen om me heen wandelen, wat bij mij binnen komt als 'het zou geen schande zijn'. Maar ik ben al zo ver en overtuig mezelf dat die laatste vijf kilometer er ook nog best bij kunnen. Het park lijkt eindeloos, maar ook vol mensen en dus motivatie. Bij binnenkomst in het stadion begint het te dagen dat ik het daadwerkelijk ga halen. Ik trek nog even een eindsprintje op mijn allerlaatste kracht en kom met een dikke glimlach de finish over.

1:59:49 . Gehaald! Trots! Ik vind het nog steeds een beetje onwerkelijk dat het me met deze voorbereiding gelukt is. Mijn spierpijn viel mee; het meeste last had ik van mijn rug. Mijn uitdrogingsverschijnselen vielen me zwaarder; ik heb het te weinig vocht vooraf niet op tijd kunnen compenseren. Dat was een harde les.

19 maart 2017. Het doel van de halve marathon is gehaald, maar het doel van 1:55 staat nog. Ik weet dat het haalbaar is en dat wil ik graag bewijzen. Volgend jaar in Utrecht.